حسن غیور کرمانی اصفهانیحسن غیور کرمانی اصفهانی، شاعر ادیب و از اعیان کرمان می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالیمیرزا حسن کرمانی متخلّص به «غیور» شاعر ادیب، از اعیان کرمان بوده و در شعر طبعی شکفته داشته و در فنون سخنوری و بیان مضامین تازه ماهر بوده است. در علم سیاق نیز شهره آفاق بود. چندی به وزارت گرجستان منصوب و در آنجا بود عاقبت به اصفهان آمده و ظاهراً در سومین دهه از قرن دوازدهم هجری به رحمت ایزدی پیوست. مشارٌالیه از معاشرین و رفقای حزین لاهیجی بوده و علاوه بر دیوان اشعار یک مثنوی نیز سروده است. [۱]
حزین لاهیجی، محمدعلی بن ابیطالب، تذکره المعاصرین، ص۱۸۰-۱۸۱.
[۲]
تذکره غنی، ص۹۷.
[۳]
آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۷۹۷.
[۴]
بهزادی‌اندوهجردی، حسین، ستارگان کرمان، ص۳۸۳.
[۵]
دهش، عبدالله، تذکره شعرای کرمان، ص۱۸۰-۱۸۱.
[۶]
حسن‌خان بهادر، سیدمحمدصدیق، تذکره شمع انجمن، ص۵۴۲.
خط شکسته را نیز استادانه می‌نوشته و نسخه‌ای از گلشن راز را در سال ۱۰۶۸ق و یک قطعه خوشنویسی را در سال ۱۰۸۶ق نوشته است. [۷]
بیانی، مهدی، احوال و آثار خوشنویسان، ج۴، ص۱۲۶۲.
این شعر از اوست: قدم حسنت اگر رنجه نگردد دیگر ••••• خاک را آینه بهر که صفا خواهد داد ۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۵۸۱. |